วันเสาร์ที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2555

การเน้นหนักเสียงในคำ [Stress]

การพูดภาษาอังกฤษจะเป็นสำเนียงฝรั่งทันที
       ถ้าเน้นเสียงหนักในคำ  ออกเสียงพยัญชนะท้ายคำทุกครั้ง 
       และมีเสียงสูง-ต่ำในประโยค (เสียงที่ขึ้นสูง เกิดขึ้นเมื่อยังพูดไม่จบประโยค เช่น
            Could you please^ help me writing a sentence? กรุณาช่วยเขียนประโยคให้หน่อยได้ไหมคะ
            (คู่ดฺ ยู พลี๋ซฺ - เฮ้ลพฺ มี - ไร้ททิ้งฺ - เออะ เซ้นเท๋นซฺ)
            สังเกตว่า  เสียงสูงเกิดขึ้นช่วงหยุดกลุ่มคำแรก เพื่อพูดกลุ่มคำถัดไป ในประโยค

วิธีการง่ายที่สุดในการเน้นเสียงในคำ (เหมือนการบวกเลข)

* ส่วนมากเน้นที่พยางค์หน้า  [ยกเว้นคำที่มี prefix (คำนำหน้าเพื่อเปลี่ยนให้ความหมายเป็นเชิงบวกหรือเชิงลบ)
                                                                   เช่น  unhappy /อันแฮ้พพี่/ ไม่มีความสุข - เสียงเน้นยังคงอยู่ที่พยางค์ hap]

   @ คำสองพยางค์ เช่น table      เท้เบ้อลฺ,      paper      เพ้เพ่อรฺ, 
                                       people   พี้เพ่อลฺ,       female     ฟี้เมลฺ, 
                                       tiger      ไท้เก้อรฺ,       lion         ไล้เอ้อนฺ,  
                                       logo       โล้โก้,          donut      โด๊เน่อทฺ, 
                                       ruler       รู้เล่อรฺ,         plural      พลู้เร่อลฺ
                                       nylon     ไน้เล่อนฺ,      cycle       ซ้ายเค่อลฺ

ข้อสังเกต  การเน้น ขึ้นอยู่กับเสียงสระ (ชุดนี้เป็นสระที่ไม่มีพยัญชนะสะกด จะออกเสียงตามชื่ออักษร)

ตัวอย่าง     เสียงอักษร a  คำว่า  ta-ble     สะกดว่า              เท่อะ + เอ๊ = เท้    /  เบ่อะ-เล่อะ = เบล่อะ (เบ้อลฺ) 
                                                                      รวมเป็นคำว่า          เท้เบ้อลฺ

                       เสียงอักษร e   คำว่า peo-ple   สะกดว่า              เพ่อะ + อี๊    =  พี้     /  เพ่อะ-เล่อะ = เพล่อะ (เพ่อลฺ)
                                                                       รวมเป็นคำว่า         พี้เพ่อลฺ

                       เสียงอักษร i   คำว่า  li-on       สะกดว่า              เล่อะ + ไอ๊   = ไล้    /   เอ่อะ-เน่อะ = เอ้อนฺ 
                                                                       รวมเป็นคำว่า         ไล้*เอ้อนฺ

                       เสียงอักษร o  คำว่า  do-nut    สะกดว่า              เด่อะ + โอ๊   =  โด๊    /   เน่อะ-เอ่อะ-เท่อะ = เน่อทฺ 
                                                                      รวมเป็นคำว่า          โด๊*เน่อทฺ
 
                       เสียงอักษรคำว่า  plu-ral   สะกดว่า              เพ่อะเล่อะ + อู๊ = พลู้ /  เร่อะ-เอ่อะ-เล่อะ = เร่อล
                                                                      รวมเป็นคำว่า           พลู้*เร่อล

                       เสียงอักษร y  คำว่า  ny-lon    สะกดว่า             เน่อะ  + อ๊าย = น้าย  /  เล่อะ+เอ่อะ+เน่อะ = เล่อน 
                                                                       รวมเป็นคำว่า          เท้เบ้อลฺ


ถ้าเข้าใจตัวอย่าง  จะเหมือนการทำ โจทย์คณิตศาสตร์   แก้โจทย์ทีละข้อโดยใช้หลักการเดิม

Tip เสียงสระของพยางค์ที่ไม่เน้นหนักมักเป็น เสียง  *เอ่อะ

วันศุกร์ที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2555

การออกเสียงพยัญชนะที่มาจากชื่อตัวอักษร และเสียงพยัญชนะที่มาจากตัวสะกดของชื่อ

เสียงพยัญชนะที่มาจากชื่อตัวอักษร

b   บี     บ
c   ซี     ซ  (เมื่อใช้กับสระที่เป็นตัวอักษร   e i y  เช่น cent (เซนทฺ) cite (ไซทฺ) mercy (เม้อรซิ่)
                   ในทางกลับกัน ตัวอักษรที่ใช้กับสระนี้แล้วออกเสียง ค คือ k เช่น
                       Kent (เค้นทฺ), kite (ไค้ทฺ), lucky (ลัคคิ่), monkey (มั้งคิ่)
     ซี     ค  (เมื่อใช้กับสระที่เป็นตัวอักษร   a o u เช่น   cat  corn  cook  cup)
                  ข้อสังเกต เสียง c ค  เมื่อใช้ c เป็นตัวสะกด ไม่ต้องออกเสียง เค่อะ แต่ตัว k ต้องออกเสียงเค่อะ
                      เช่น  aerobic (แอ๊โรบิก )  sick (ซิ่คฺ) 
                      ถ้าตามหลัง s ออกเสียง ก  เช่น  scare  (ซแกรฺ) scott (ซก่อทฺ)
d   ดี     ด  
g   จี     จ   (เมื่อใช้กับตัวอักษรที่เป็นสระ   e i y - เป็นส่วนมาก)
     จี     ก   (เมื่อใช้กับตัวอักษรที่เป็นสระ   a o u)
j    เจ   จ    (เวลาออกเสียงต้องห่อปาก)
k   เค   ค    (ถ้าตามหลัง s ออกเสียง เช่น sky (ซกาย) ski (ซกี)
p   พี    พ    (ถ้าตามหลัง s ออกเสียง เช่น spy  (ซปาย) spoon (ซปูน) spa (ซปา)
q   คิว  คว   (ถ้าเป็นพยัญชนะสะกด ออกเสียง  เช่น unique (ยูนี่ค)
t    ที    ท    (ถ้าตามหลัง s ออกเสียง ต เช่น star (ซตารฺ) stand (ซแตนดฺ)
v   วีฝ  วฝ   (ถ้าเป็นพยัญชนะสะกด ออกเสียง เช่น five ไฟ้ฟฺ)
z   ซี    ซ     (ออกเสียงสั่นในปาก มิฉะนั้นเสียงจะซ้ำกับ S)

หมายเหตุ เวลาออกเสียงให้พูดว่า  บี เบ่อะ  เพื่อสะดวกและง่ายต่อการสะกดคำ เช่น
                 bag    ออกเสียงสะกดว่า   เบ่อะ แอะ เก่อะ  -  แบ่ก           (ออกเสียงท้าย เก่อะ เบาๆ ในปาก)
                 black ออกเสียงสะกดว่า   เบ่อะ เล่อะ แอะ เก่อะ - แบล่ก (ออกเสียงท้าย เก่อะ เบาๆ ในปาก)
                 red     ออกเสียงสะกดว่า   เร่อะ เอะ เด่อะ - เร่ด               (ออกเสียงท้าย เด่อะ เบาๆ ในปาก  และ
                                                                                                          อย่าลืมห่อปากเวลาพูดเสียง r เร่อะ)

                                                                     *************

เสียงพยัญชนะที่มาจาก ตัวสะกด ของชื่ออักษร

f       เอ ฟฺ     ฟ    (เฟ่อะ)
l       เอ ลฺ      ล    (เล่อะ)
m     เอ็ มฺ      ม    (เม่อะ)
n      เอ็ นฺ      น    (เน่อะ)
r       อา รฺ      ร     (เร่อะ)
s      เอ ซฺ      ซ    (เซ่อะ)
w     ดับลิ วฺ   ว     (เว่อะ)
x     เอ็ คซฺ    คซฺ  (เค่อะเซ่อะ - จำเป็นต้องออกเสียง ซ ท้ายพยางค์ทุกครั้ง
                                                          มิฉะนั้นจะผิดความหมายคำศัพท์ เช่น six  ซิ่คซฺ กับ  sick ซิคฺ )
                     ซ    (ถ้าเป็นพยัญชนะต้น เช่น xylophone ซ้ายฺโลโฟนฺ  xerox ซี้ร่อคซ)
y     วา ยฺ       ย    (เย่อะ) ต้องออกเสียง เย่อะ ถ้าใช้เป็นตัวสะกด เช่น day เดยฺ - ไม่ใช่ เด

ข้อสังเกต การใช้  y ถ้าวางอยู่หน้าหรือหลังสระ ทำหน้าที่เป็น พยัญชนะ  ถ้าวางอยู่หลังพยัญชนะ ทำหน้าที่เป็น สระ  เช่น
                     yoyo  โย้โย่    yumm ยั้มมี่   happy  แฮพพี่ (  y ที่ขีดเส้นใต้ เป็นเสียงสระ  ี่  )

 Tip   เสียงที่เปล่งออกมาเป็นเสียงธรรมชาติ  ถ้าจำหน้าตาของตัวอักษรและรู้ชื่อ ก็จะสามารถสะกดคำ และ   

            อ่านออกเสียงได้โดยอัตโนมัติ นะคะ

 * If you have Any question : please don't hestitate to ask .. on the Facebook .. ^.^

วันพฤหัสบดีที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2555

เสียงสระที่ตัวสะกดมี e ต่อท้าย

การออกเสียงคำภาษาอังกฤษที่ตัวสะกดมี e ต่อท้าย


[ถ้าต้องการออกเสียงชัดเจน และสื่อตรงความหมายของคำศัพท์ ให้ออกเสียงพยัญชนะท้ายคำทุกครั้ง
และ การออกเสียงอักษร  r และ  j ให้ห่อปาก เสียงจะชัดเจน]

สระ a _ e   ออกเสียง เ- 

  เช่น  ate (เอ่ท) cake (เค่ค) bake (เบ่ค) take (เท่ค)

           name (เนม) lane (เลน) tale (เทล)

สระ e _ e ออกเสียง  

  เช่น  these (ฎี่ซ) gene (จีน) delete (ดีลี่ท)

           Chinese (ไช้นี่ซ) cheese (ชี่ซ)

สระ i _ e  ออกเสียง ไ-

  เช่น nine, fivebike, kite, sprite (ซไปร๊ท),

          strike (ซไตร๊ค), shine (ไชน), decline (ดีไคลน)

สระ o_e  ออกเสียง โ-

  เช่น bone, home, choke, stone, hope, coke

           phone, alone (เออะโลน)

สระ u_e  ออกเสียง -ยู

  เช่น tube, cube, cute, mute,

          institute (อิน-ซตี-ทยู่ท)

สระ y_e  ออกเสียง -าย
  เช่น style (ซไตล), bye, eye

สอบถามเกี่ยวกับการออกเสียงเพิ่มเติมที่ Facebook : Sompit Petchor